انسان
همواره برای رفاه زندگی خود در تکاپو بوده و هست. ابتدا نیروی ماهیچه‌ای
را امتحان کرد که با کهولت سن رفته رفته فرسایش می‌یافت.
سپس
انرژی باد و در کنار آن از انرژی پتانسیل آب استفاده نمود. با گذشت زمان
دید بازتری پیدا کرد که باعث درک انرژی بخار شد. استفاده از انواع انرژی
همچون: انرژی شیمیایی، جزر و مد دریاها، انرژی هیدرولیکی، هسته‌ای و
بالاخره انرژی نورانی خورشید را نیز آموخت که همه در خدمت پیشرفت و تکامل
انسان می‌باشند. در این میان بهترین نوع انرژی باید دارای خصوصیات کاملی
باشد.
انرژی الکتریکی یکی از بهترین فرمهای انرژی می‌باشد زیرا :
1- توزیع
و انتقال آن به راحتی و بطور مطمئن صورت می‌گیرد ( انتقال انرژی الکتریکی
از طریق خطوط نیرو در مقایسه با حمل سوخت با وسایل نقلیه. )
2- دستگاههای متنوعی را می‌توان با آن بکار انداخت.
3- راندمان
انرژی الکتریکی در تبدیل به انرژی‌های دیگر بالاست ( راندمان یک بخاری
الکتریکی % 100 می‌باشد درصورتیکه راندمان یک بخاری نفتی % 50 است. )
4- استفاده از آن هیچگونه آلودگی برای محیط زیست بوجود نمی آورد.
برای
تأمین انرژی الکتریکی از تبدیل فرمهای دیگر انرژی موجود در طبیعت استفاده
می‌شود که در حال حاضر متداول‌ترین آن تبدیل انرژی شیمیایی به الکتریکی است
که با استفاده از سوخت فسیلی ( سوخت مایع، گاز، ذغال‌سنگ ) در نیروگاههای
بخاری و یا گازی صورت می‌گیرد که با توجه به راندمان بالاتر نیروگاههای
بخاری نسبت به گازی قسمت عمده تأمین برق بعهده این نیروگاههاست. در
نیروگاههای بخاری سوخت فسیلی در کوره (بویلر)می‌سوزد و انرژی شیمیایی بین
پیوندهای خود را به صورت حرارت به آب می‌دهد و آن را به بخار تبدیل می‌کند.
بخار حاصل در توربین به انرژی مکانیکی تغییر شکل می‌دهد که با گرداندن
ژنراتور انرژی الکتریکی بدست می‌آید.